Παραδείσι
Οι άπειρες αποχρώσεις του πράσινου το κάνουν να μοιάζει με πίνακα ζωγραφικής ενώ η θέα που απλώνεται αμφιθεατρικά ως τη θάλασσα σου κόβει την ανάσα. Τα γιγάντια βράχια μοιάζουν να υψώνονται ως τον ουρανό, θέλοντας να φτιάξουν μία στέγη για το γυναικείο μοναστήρι της Παναγιάς της Παραδεισιώτισσας το οποίο λειτούργησε μέχρι το 1821 -έχοντας ιδρυθεί το 1300 από την κόρη του βασιλιά Ανδρόνικου Παλαιολόγου.
Ένας ανηφορικός δρόμος (4,6 χλμ) βορειοανατολικά της Νεάπολης θα σας οδηγήσει σ΄ αυτόν τον γήινο «παράδεισο», έναν οικισμό με άφθονο πράσινο, αιωνόβια πλατάνια, καρυδιές και τρεχούμενα νερά. Οι Παραδεισιώτες αξιοποιούσαν τα νερά των παρακείμενων πηγών, τροφοδοτώντας ένα δίκτυο νερόμυλων ο οποίος έφθανε το ένα χιλιόμετρο. Εκτός από μυλωνάδες, υπήρξαν και άριστοι κτίστες καθώς κατάφεραν να δημιουργήσουν έναν κλιμακωτό οικισμό καθ΄ ύψος της ρεματιάς ώστε το νερό να περνά στον επόμενο νερόμυλο που βρισκόταν σε χαμηλότερο επίπεδο.
Χωρίς υπερβολή είναι όαση για τους λάτρεις της πεζοπορίας αν και στην είσοδο του οικισμού υπάρχει χώρος στάθμευσης. Σημειώστε το πανηγύρι του δεκαπενταύγουστου και να θυμάστε ότι σας περιμένει μία εκπληκτική πλακόστρωτη διαδρομή (έχουν αναστηλωθεί ένας νερόμυλος και ένα κτίριο) που οδηγεί γύρω από τα σπίτια, τα χαλάσματα και τους νερόμυλους, μαρτυρώντας την ακμή της περιοχής και το εύρος του αλέσματος των σιτηρών που τροφοδοτούσαν την ευρύτερη περιφέρεια των Βατίκων.
