Βελανίδια
Μια συστάδα από λευκούς κύβους, με μπλε, πράσινα και καφέ παράθυρα σε προσκαλεί να χαθείς μέσα της για ώρες. Νομίζεις πως θα κατρακυλίσουν στην πλαγιά ή πάλι έχεις την αίσθηση ότι έχει γίνει λάθος και βρίσκεσαι στις Σπέτσες αλλά αυτή είναι η ιδιαιτερότητα του βατικιώτικου τοπίου. Διόλου τυχαίο αφού αναφερόμαστε σε χωριό ναυτικών και ψαράδων οι οποίοι «έσχιζαν» τις θάλασσες έχοντας αποκτήσει μεγάλο αριθμό αλιευτικών σκαφών. Τότε που η περιοχή μετρούσε σχεδόν χίλιους κατοίκους, δεκατέσσερις ταβέρνες και δώδεκα μπακάλικα.
Τα όμορφα Βελανίδια (14 χλμ) ιδρύθηκαν γύρω στα 1770, μετά τα Ορλωφικά με την εγκατάσταση Σπετσιωτών φυγάδων οι οποίοι κληροδότησαν τη γνώση του ναυτικού επαγγέλματος. Κάνοντας μια βόλτα στα στενά σοκάκια του χωριού, ανάμεσα σε ασβεστωμένους τοίχους και λουλουδιασμένες αυλές, είναι εύκολο να καταλάβεις την κοσμοθεωρία των κατοίκων του, τον αέρα αρχοντιάς που αποπνέει ο τόπος. Λιτά και απέριττα εκκλησάκια, τα συναντάς παντού γύρω στην περιοχή, ακόμα και στο βράχο που αιωρείται πάνω απ΄ το χωριό. Όσο για τις παραλίες, δίπλα ακριβώς στο λιμάνι το βοτσαλωτό σκηνικό σας περιμένει. Αλλά και οι περιπατητικές επιλογές αξίζουν το χρόνο σας μιας και από τα Βελανίδια ξεκινά μία από τις πιο ενδιαφέρουσες διαδρομές (εκπληκτικές παραλίες, βυζαντινά εκκλησάκια, ερειπωμένοι ανεμόμυλοι) με προορισμό τη βόρεια πλευρά του Κάβο Μαλιά και το φάρο του.
